ویجا خواستگاه شیطان

فیلم Ouija: Origin of Evil 2016 — وقتی بازی با ارواح به کابوسی واقعی تبدیل می‌شود

فیلم Ouija: Origin of Evil 2016 اثری ترسناک در ژانر ماورایی است که با فضایی دهه ۶۰ میلادی، داستان مادری بیوه و دو دخترش را روایت می‌کند که با تخته ویجا ارتباطی مرگبار با جهان مردگان برقرار می‌کنند. در سال ۲۰۱۴ فیلم «Ouija» به نمایش درآمد؛ اثری که علی‌رغم موفقیت تجاری، با واکنش سرد منتقدان مواجه شد. اما در حرکتی هوشمندانه، کمپانی Blumhouse دو سال بعد نسخه‌ای پیش‌درآمد با عنوان Ouija: Origin of Evil ساخت که نه‌تنها بهتر از نسخه اول عمل کرد، بلکه تبدیل به یکی از بهترین فیلم‌های ترسناک روان‌شناختی آن سال شد. کارگردانی فیلم بر عهده‌ی مایک فلنگن است، فیلم‌سازی که بعدها با آثاری همچون The Haunting of Hill House و Doctor Sleep توانایی‌های خود را بیش از پیش اثبات کرد. در لس‌آنجلس دهه ۶۰ میلادی، زنی بیوه به نام آلیس زاندر به همراه دو دخترش، لینا و دوریس، در خانه‌ای قدیمی زندگی می‌کنند. آلیس از طریق جلسات احضار روح جعلی، برای گذران زندگی مشتری جذب می‌کند. اما وقتی تخته ویجا را به کسب‌وکار خود اضافه می‌کند، روحی واقعی از آن سوی دنیا وارد بدن دختر کوچک‌ترش، دوریس، می‌شود. از این لحظه به بعد، اتفاقاتی وحشتناک خانه آن‌ها را تسخیر می‌کند.

تحلیل شخصیت‌ها

آلیس زاندر (Elizabeth Reaser)

مادری تنها، آسیب‌دیده و در تلاش برای تأمین امنیت خانواده‌اش. بازی ریسر دقیق و باورپذیر است و تماشاگر را در مسیر دوگانگی بین عقلانیت و ماوراء همراه می‌کند.

دوریس (Lulu Wilson)

دختر کوچک و معصومی که پس از برخورد با روح، به تدریج تبدیل به موجودی ترسناک و مرموز می‌شود. لولو ویلسون با بازی خیره‌کننده‌اش، یکی از به‌یادماندنی‌ترین کودکان ترسناک سینما را خلق می‌کند.

لینا (Annalise Basso)

خواهر بزرگ‌تر که در مواجهه با اتفاقات عجیب، هم عقلانیت و هم احساسات را به‌خوبی متوازن می‌کند. او نقش کلیدی در کشف راز پشت پرده بازی و نجات خانواده دارد.

مفاهیم ضمنی و زیرمتنی

فیلم در کنار روایت ترسناک خود، به مسائلی چون سوگ، نیاز به ارتباط با عزیزان از دست‌رفته، و خطرات دروغ‌های به ظاهر بی‌ضرر می‌پردازد. استفاده تجاری از باورهای معنوی و بازی با دنیای ناشناخته، گاه می‌تواند منجر به باز شدن درهایی شود که بستن‌شان ممکن نیست.

مقایسه با آثار مشابه

در مقایسه با فیلم‌هایی مانند The Conjuring یا Insidious، فیلم «ویجا: خاستگاه شیطان» از ترس‌های کمتر اما عمیق‌تر بهره می‌برد. داستانش منسجم‌تر از نسخه اول Ouija و شخصیت‌پردازی‌اش قوی‌تر است. حتی با وجود محدودیت بودجه، تأثیرگذاری بیشتری نسبت به بسیاری از آثار پرهزینه دارد.

نظر نهایی

«Ouija: Origin of Evil» نمونه‌ای درخشان از این است که چگونه می‌توان یک پیش‌درآمد موفق ساخت. اثری که نه‌تنها اعتبار نسخه اصلی را بازیابی کرد، بلکه با کارگردانی هوشمندانه، شخصیت‌پردازی غنی و فضایی ترسناک اما واقعی، خود را در میان بهترین فیلم‌های ترسناک دهه اخیر جای داد.