بستن
سانسور شده
R   بالای 17 سال
سنت ماد یک فیلم در ژانر ترسناک, درام, رازآلود و هیجان انگیز به کارگردانی Rose Glass و تولید 2019 در انگلستان است. از بازیگران این فیلم می توان به Caoilfhionn Dunne, Jennifer Ehle و Morfydd Clark اشاره کرد.
داستان فیلم در مورد یک پرستار متدین و پرهیزکار است که تلاش میکند روح بیماران در حال مرگ را نجات دهد. اما پس از مدتی اتفاقات ترسناک و غیرقابل کنترلی شروع به رخ دادن کرده و…
دانلود از سایت تنها با IP ایران امکانپذیر است، در صورت استفاده از VPN آن را خاموش کنید.
در دنیای مدرن، ایمان برای بسیاری به مفهومی ذهنی تبدیل شده؛ اما برای ماد، قهرمان فیلم Saint Maud، ایمان همهچیز است — و همین همهچیز او را میبلعد. فیلم به کارگردانی رز گلس (Rose Glass)، یکی از جسورانهترین و تحسینشدهترین آثار ترسناک روانشناختی سالهای اخیر است. با بودجهای اندک اما نگاهی فلسفی، این اثر ثابت میکند که ترس واقعی از هیولاهای بیرونی نیست، بلکه از ذهن خود انسان سرچشمه میگیرد.
فیلم داستان ماد (با بازی مورفید کلارک) را روایت میکند؛ پرستاری تنها که پس از حادثهای مرگبار در بیمارستان، در شهری ساحلی مشغول مراقبت از زنی بیمار و منزوی به نام آماندا (با بازی جنیفر ایله) میشود. ماد که بهشدت مذهبی است، معتقد است مأموریتی الهی دارد: نجات روح بیمار خود از گناه و تاریکی. اما هرچه پیشتر میرود، ایمانش به جای آرامش، او را به جنون و شکنجهی روحی نزدیکتر میکند. فیلم بدون نیاز به نمایش خشونت مستقیم، بیننده را در فضای سنگین و تنگناگونهای غرق میکند — جایی که نمیدانیم واقعیت کجاست و خیال از کجا آغاز میشود.
مورفید کلارک در نقش ماد کلارک یکی از بهترین بازیهای دهه اخیر را ارائه میدهد. نگاههای خیره، حرکات وسواسی و سکوتهای پرتنش او، بهتنهایی یک نمایش روانپریشانهی کامل است. او ماد را نهبهعنوان دیوانه، بلکه انسانی شکسته نشان میدهد که در تلاش برای یافتن معنا، مرز واقعیت را از دست داده است. جنیفر ایله در نقش آماندا آماندا در تضاد کامل با ماد قرار دارد — زنی آزاد، بیاعتقاد و لذتطلب که زندگی را همانگونه میخواهد که هست. اما در پس شوخطبعی و بیقیدی او، نوعی ترس از مرگ و بیمعنایی پنهان شده که برخوردش با ماد را به جدالی میان ایمان و پوچی تبدیل میکند. رز گلس در نخستین فیلم بلند خود، تسلطی خیرهکننده بر فضا و ریتم نشان میدهد. از نورپردازی کمجان و قابهای بسته گرفته تا صدای زمزمههای درونی ماد، همه چیز به شکلی طراحی شده که تماشاگر حس کند در ذهن او گرفتار شده است. فیلم ترکیبی از رئالیسم و کابوسگرایی (nightmarish realism) است؛ گویی دنیای بیرونی ماد به تدریج در حال فرو رفتن در تخیل مذهبیاش است. هر پلان، استعارهای از سقوط ذهنی و جسمی اوست.
«سنت ماد» صرفاً یک فیلم ترسناک نیست؛ تأملی دربارهی ایمان، احساس گناه و نیاز انسان به معنا است. فیلم سه محور اصلی را دنبال میکند: ایمان بهعنوان پناهگاه: ماد پس از فاجعه، برای نجات روحش به دین پناه میبرد، اما در نهایت در همان پناهگاه گم میشود. بدن بهعنوان میدان جنگ: او برای «پاکی روح» خود را آزار میدهد، تا جایی که مرز میان رستگاری و خودتخریبی از بین میرود. خدا و تنهایی: فیلم پرسشی عمیق مطرح میکند — آیا صدایی که میشنویم واقعاً از خداست، یا پژواک تنهایی خودمان است؟
فیلم با فضاسازی مینیمال، هر قاب را به بخشی از ذهن ماد تبدیل میکند. رنگهای سرد، اتاقهای خالی، و صدای دریا یادآور سکوتیاند که درونش طوفان ایمان میوزد. موسیقی آدام جانیه-راد (Adam Janota Bzowski) با ریتم کند و ضربات تند ناگهانی، حس اضطراب مداوم را تقویت میکند — مثل تپش قلبی که هر لحظه میتواند متوقف شود.
«سنت ماد» از آن دسته فیلمهایی است که پس از تماشا، ذهن را رها نمیکند. اثری ترسناک، شاعرانه و فلسفی که در اعماق روان انسان فرو میرود و نشان میدهد گاهی ایمان بیش از هر چیز دیگری میتواند ویرانگر باشد. فیلم نه با فریاد، بلکه با نجوا میترساند — نجواهایی که از اعماق ذهن ماد میآیند و شاید از دل هر بینندهای نیز عبور کنند.
هیچ نظری برای نمایش وجود ندارد