بستن
سانسور شده
R   بالای 17 سال
مه یک فیلم در ژانر ترسناک, علمی تخیلی و هیجان انگیز به کارگردانی Frank Darabont و تولید 2007 در آمریکا است. از بازیگران این فیلم می توان به Marcia Gay Harden و Thomas Jane اشاره کرد.
در مورد مردی به نام دیوید است که همراه با همسرش استفانی و پسر هشت سالهاش بیلی در یک شهر کوچک زندگی میکند. یک شب طوفان سهمگینی شروع شده و به خانه دیوید آسیب میرساند. طوفان صبح روز بعد با غبار عجیبی همراه میشود و دیوید همراه با پسرش به شهر و فروشگاه مواد غذایی میرود.
دانلود از سایت تنها با IP ایران امکانپذیر است، در صورت استفاده از VPN آن را خاموش کنید.
فیلم «مه» (The Mist) ساخته فرانک دارابونت در سال ۲۰۰۷، اقتباسی ترسناک و فلسفی از داستانی از استیون کینگ است که با پایانی تکاندهنده، انسانیت را زیر ذرهبین میبرد. اثری تاریک، پرتنش و تأثیرگذار درباره ترس، ایمان، و سقوط اخلاقی انسانها.
چه میشود اگر یک پدیده جوی ساده، مثل مه، مرز میان واقعیت و کابوس را در هم بشکند؟ فیلم «مه» با کارگردانی فرانک دارابونت، سازنده شاهکاری مانند «رستگاری در شاوشنک»، این سؤال را در قالب یک داستان ترسناک و روانشناسانه مطرح میکند. فیلم با شروعی ساده، خیلی زود به درامی آخرالزمانی بدل میشود که در آن بیش از موجودات ناشناخته، این انسانها هستند که یکدیگر را نابود میکنند.
در پی طوفانی شدید، شهری کوچک در ایالت مین آمریکا با مهی غلیظ و مرموز پوشانده میشود. دیوید درایتون به همراه پسرش و دیگر شهروندان در یک سوپرمارکت گرفتار میشوند. بهزودی مشخص میشود که مه حامل موجوداتی کشنده و ماوراییست. اما خطر واقعی نه فقط بیرون، بلکه درون فروشگاه در حال رشد است؛ جایی که ترس، خرافات و روانپریشی، انسانها را به دشمنان همدیگر تبدیل میکند.
توماس جین در نقش دیوید، پدری نگران که تلاش میکند هم پسرش و هم انسانیت را حفظ کند.
مارسیا گی هاردن در نقش خانم کارمودی، شخصیتی افراطی و مذهبی که به رهبر فرقهای درون سوپرمارکت تبدیل میشود.
اندره براوئر، توبی جونز و دیگر بازیگران نقشهایی باورپذیر و درخشان ارائه میدهند که باعث میشود موقعیتها کاملاً ملموس و تنشها قابل لمس باشند.
«مه» چیزی فراتر از یک فیلم ترسناک درباره هیولاهاست. این فیلم نمایشی از واکنش انسانی به بحران است. آیا در شرایط بیثبات، عقلانیت باقی میماند یا خرافه و وحشت غلبه میکنند؟
شخصیت خانم کارمودی نماد افراطیگری مذهبی است که با بهرهبرداری از ترس دیگران، قدرت را در دست میگیرد. فیلم با نگاهی تلخ، نشان میدهد که دشمن واقعی درون خود ماست، نه در مه.
با وجود بودجه نسبتاً متوسط، موجودات فیلم به لطف طراحی هنری و جلوههای ویژه قابل قبول، کاملاً تأثیرگذار ظاهر میشوند. اما آنچه باعث برجسته شدن «مه» میشود، فضاسازی روانی و بسته آن است. سوپرمارکت تبدیل به صحنهای برای تقابل ایدئولوژیها و بقاء میشود؛ جایی که مرز میان تمدن و توحش لحظهبهلحظه کمرنگتر میشود.
موسیقی غمانگیز و مینیمالیستی فیلم، بهخصوص قطعه پایانی (Ave Satani) در سکانس نهایی، اثر را به تجربهای فراموشنشدنی بدل میکند. صداهای درون مه، صدای هیولاها و سکوتهای سنگین، همگی در خدمت خلق اضطراب و تعلیقاند.
پایان فیلم بدون شک یکی از غمانگیزترین و شجاعانهترین پایانها در تاریخ سینماست. اگرچه در داستان اصلی استیون کینگ چنین پایانی وجود ندارد، اما نسخه دارابونت چنان ضربه احساسی و فلسفیای وارد میکند که تا مدتها مخاطب را درگیر میسازد. انتخابی سخت، قربانی کردن از سر ناامیدی، و پیام تلخ “شاید هنوز امید بود”؛ چیزی نیست که بتوان به راحتی فراموش کرد.
«مه» ۲۰۰۷، فراتر از یک فیلم ترسناک معمولی، بیانیهایست درباره ماهیت ترس، ماهیت انسان، و شکنندگی تمدن. اثری که در ظاهر درباره هیولاهاست، اما در باطن، ما را وادار به نگاهی در آینه میکند. فرانک دارابونت نشان میدهد که وحشت واقعی، نه در مه، بلکه در دلهای تیره و ذهنهای بسته انسانها پنهان شده است.
هیچ نظری برای نمایش وجود ندارد